زندگینامه پاول آدام تاریخ نویسندگی ، فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر گذاشته است .

زندگینامه پاول آدام در پس هر فراز و فرود این دشت ، نام هایی نهفته است که هر کدام برگی از هویت و شناسنامه ی نویسندگی در سر تا سر جهان را رقم زنده اند .

مطالعه ی تاریخ زندگانی آنان و سیری در احوالات و آثار آنها ، نمایی هر چند کوتاه و گذرا ، اما عمیق و قابل تامل به ما هدیه می کند .

در دل هر یک از کلمات آنان ، گنجینه ای از رازها و معانی نهفته  است و در پیاپی سطور پربار آنان ، رازهایی برای نویسندگان .

مطلب پیشنهادی : قانون جذب

مطلب پیشنهادی : کلیپ انگیزشی

مطلب پیشنهادی : هدف چیست

قصد ما همگام شدن و سفر به زمانه و زندگی آنان است تا با ذهن و زبان آنان بیش از پیش آشنا شویم و از این هم صحبتی ها خوشه ای چند پی توشه ی نویسندگی خود برداریم .

در این برهه از زمان، دفتر زندگانی ” پاول آدام ” ، نویسنده  ی فرانسوی و خالق اثر جاودانه “خویشتن” را ورق می زنیم به امید آنکه برگی چند به یادگار نصیب دوستداران خود کند .

زندگینامه پاول آدام

پاول آدام ، نویسنده ی شهیر اما از یاد رفته ی فرانسوی ، در ۷ دسامبر سال ۱۸۶۲ متولد شد.پاول آدام در پاریس زاده شد . شاید این جمله معروف را شنیده باشید که می گویند ، همه ی هنرمندان دنیا یا در پاریس زندگی می کنند و یا دوست دارند که در پاریس باشند .

پاول آدام اما از این موهبت به طور خدادای برخوردار بود. .او در شهری زندگی می کرد که سالن های تیاتر همیشه پر از تیاترهای هیجان انگیز و از همه مهم تر مفهومی و اصیل بود . او در شهری سکونت داشت که کتاب خانه هایش محفل بزرگترین نویسندگان جهان بود و همه ی این ها به گفته ی خودش در زندگی اش بسیار تاثیر گذاشته است .

او کودکی بسیار پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. بارها و بارها در زندگی خویش به هنرهای مختلف علاقمند شده است ، اما از این بین نویسندگی را انتخاب می کند . بنا به گفته ی یکی از منتقدین ادبی قرن نوزدهم ، آدام کسی بود که از دوران نوجوانی به نوشتن علاقمند شد .

او در انزوای خویش دنیایی را می دید که هیچ کس از نشانه هایش آگاه نبود و همین شد که بعدها او توانست یکی از بزرگترین نویسندگان کتب سمبلیسیم باشد . او بهر طریق ، نوشته های شخصی اش و یادداشت های روزانه اش را دنبال می کرد تا اینکه در بیست سالگی اولین اتفاق مهم زندگی اش را در حوزه ی نویسندگی به ثمر رساند .

وی کار نویسندگی را در بیست سالگی با انتشار اولین رمان خود به نام گوشت نرم آغاز کرد که موجب اقامه دعوا بر ضد او گردید و سرانجام به برائتش انجامید .

این رمان به سبک ناتورالیسم و در پیروی از امیل زولا نوشته شده است .

او با انتشار نخستین کتابش یک جار و جنجال بسیار در بین نویسنده های فرانسه برپا کرد. در واقع، اگر بخواهیم دقیق به این امر نگاه کنیم باید این طور بگوییم که شاید این کتاب ابتدا به امر درد سرهای بسیاری را برای او فراهم آورد ، اما می توان به جرات گفت که این کتاب نوید ظهور یک نویسنده ی بزرگ در جامعه ی فرانسه را می داد که هنوز کسی با کار او آشنا نبود .

اما پس از گذشت چند سال از انتشار کتاب نخست ، او در ۱۸۸۶ دومین رمان خود را با عنوان خویشتن منتشر کرد که تحلیلی روانی است از ازدواج نامتناسب و بر خلاف رمان نخستین با اصول سمبولیسم توافق دارد. این کتاب اما وجهه ی دیگری از نوشته های آدام را برای همگان ظاهر کرد. او ثابت کرد که بیش از هر چیز یک نویسنده ی کاملا اجتماعی است .

او توانست با محور قرار دادن انسان به عنوان یک عامل تاثیر گذار در جهان هستی ، خود را بعنوان یک نویسنده ی اجنماعی معرفی کند. این کتاب با موفقیت بسیاری در جامعه ی فرانسه روبرو شد . چرا که او می دانست که مسئله ی ازدواج مسئله ای است که جامعه ی فرانسه با آن درگیر است ، از این رو از این پتانسیل بهره گرفت و یک نوشته ی بسیار اصولی را تحویل جامعه ی خویش داد .

این نوشته البته بر خلاف نوشته ی نخستش ، تحسین های بسیاری را نیز بر انگیخت ، چرا که او دیگر می دانست که چطور نوشته هایش را با قالبی صحیح و اصولی در مکتب سمبلیسم به خرد مردم دهد و همین امر نیز دلیل موفقیت نوشته ی دوم  او شد .

آدام سپس با همکاری موراس مجموعه داستان های چای در خانه میراندا را در ۱۸۸۶ منتشر کرد و پس از آن به نهضت سمبولیسم پیوست و در روزنامه و مجله های پیرو این نهضت به کار های فرهنگی و ادبی پرداخت .

این اتفاق برای او اما بسیار وجهه ی مثبتی را فراهم آورد . در واقع یکی از راه هایی که می توان به زندگی یک نویسنده دقیق تر خیره شد ، این ست که ما تاریخ ادبیات زمانه ی نویسنده را به درستی بررسی کنیم .

اگر شما به درستی تاریخ ادبیات زندگی آدام را بررسی کیند ، می بیند ، وی در دوره ای تاریخ ادبیات فرانسه زندگی می کرده است که کانون نویسندگان فرانسه تسلط بسیاری بر روی نوشته های نویسندگان داشت و نویسندگان تنها در شرایطی می توانستند جایگاه خود را بعنوان یک نویسنده حفظ کنند که در فعالیت های کانونی و حزبی فعال باشند .

آدم نیز به پیروی از این امر توانست موقعیت خوبی برای خودش در ادبیات فرانسه دست و پا کند.پاول آدام که به زوایای پنهانی روح علاقه مند شده بود، تجربه های خود را در کتاب هستی۱۸۹۱ عرضه کرد. یکی از پرسش هایی که همیشه در برابر نام آدام و نوشته هایش قرار می گیرد ، ذکر این نکته است که چرا وی جنبه های مختلفی از محتوا را برای نوشته هایش انتخاب می کرده است و این تغییر نگرش ها در او به چه صورت اتفاق می افتاده است .

پاسخ این سوال آن قدرها که فکرش را بکنید ، پیچیده نیست . چرا که آدام تنها به یک مسئله از زوایای مختلف نگاه می کرده است و به هیچ وجه من الوجوه ، خودش را در گرایش های متفاوت فکری نمی دیده است و یا تغییری اساسی در سبک نویسندگی خود ایجاد نمی کرده است .

او یک موضوع ، یعنی انسان را برای تمام عمر موضوع اصلی نوشته هایش کرد. این مسئله برای او دغدغه شد و انسان را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داد. انسان در جامعه ، انسان و ارتباط او با روح و هر چه که بود .

اما چیزی که مخلص کلام برای او بود تنها مکتب انسان گرایی بود و بس. پس از انتشار چندین کتاب ، وقتی که آدام جایگاه خود را به عنوان یک نویسنده تثبیت کرد ، شروع به نوشتن آثار متعددی کرد، از آن جمله می توان موارد روبرو را نام برد: رداهای سرخ ۱۸۹۱ که درباره فرمانروایان شهرستانها  است ، اشاره کرد .

دیگر آثار او به ترتیب به راز توده ها۱۸۹۵ در باره مسائل پیچیده جامعه و کتاب  بازیل و سوفیا ۱۸۹۹ که نفوذ داستان سالامبر اثر فلوبر نیز  در آن دیده می شود ، نام برد. پاول آدام پس از تجرباه های گوناگون در رمان نویسی، سرانجام راه خود را یافت و سلسله رمان بزرگ حماسی خود را به نام زمان و زندگی منتشر کرد .

این دوره از زندگی او به دیدگاه بسیاری از ادیبان دوره ی پختگی نوشته های اوست. هر نویسنده ای در دوره های کاری زندگی خود ، درست مثل رشد یک انسان ، گذار های متفاوتی را پشت سر می گذارد .

هر نویسنده ای یک دوره خردسالی در نوشته هایش دارد. یک دوره بلوع دارد و یک دوره پختگی . دوره ی پختگی آدام زمانی شکل گرفت که او شروع به نوشتن داستان های اساسی خود با تم حماسی کرد .

این داستان ها اعتبار خوبی را برای او فراهم آوردند ، که شامل داستان های روبرو می شود : قدرت که مربوط به سال   ۱۸۹۹ است که سرگذشت حماسی خانواده ار یگور و در واقع سرگذشت خانواده نویسنده است در زمان امپراتوری اول ، را نشان می دهد .

پاول آدام در این اثر قدرت مرموز و تباه نشدنی نژادی را عرضه می کند. اثر از ابهام و تیرگی شیوه سمبولیسم که در آثار دیگر نویسنده دیده می شود، به کلی دور است و نوعی نوآوری در رمان تاریخی به شمار می آید که در آن تحلیل عمیق روانی به حوادث سیاسی و نظامی می آمیزد. فرزند اوسترلیتز ، دیگر رمان و داستانی است که در قالب داستان های حماسی او به چاپ رسید که توصیفی است از عصر ناپلئون، آمیخته با بینشی فلسفی می باشد .

حوادث این داستان در محیط پرتحرک زمان جنگ جریان می یابد. خدعه که در سال  ۱۹۰۳ منتشر شد تناقض و نوسان مداوم روحی را میان تمایل به قهرمانی، احساس ترس، آزادی در سیاست، زندگی آسوده، صداقت و پاکی دوره جوانی و دسیسه های جامعه مذهبی را با قلمی ستایش آمیز وصف می کند .

در آفتاب ماه ژویه، آخرین داستان از سلسله رمان بزرگ پاول آدام که در آن حوادث بی شماری را که برای اشخاص داستان و کشور فرانسه پیش می آید، نقل می کند. پاول آدام به وسیله تحلیل روانی عمیق، به قهرمانان بی شمار رمان حماسی خود زندگی و دوام می بخشد و از دوره  ی جوانی تا زمان پختگی و حتی پیری در مصاحبت آنان به سر می برد .

انتشار این اثر بزرگ در زندگی پاول آدام تاریخ مهمی به شمار می آید، زیرا از نویسنده ی جوان آشوب طلب شخصیتی ساخته است که شهامت و فداکاری و افتخارات نظامی را می ستاید.پاول آدام آثار دیگری دارد مانند خاطرات سفر، نوشته های انتقادی و نوشته های سیاسی و مقاله های گوناگون که هر کدام در دوره ی خود از آثار بی نظیر بوده اند .

مجموع آثار او به شصت جلد می رسد که امروزه تنها تعداد کمی از آنها خواننده دارد .

این امر نیز به این دلیل است که آدام هیچ گاه برای دولتی ننوشت و طرفدار هیچ حزبی نبود و با هیچ کس تعارف ادبی هم نداشت. بلکه او آزادانه نوشت. شاید به جرئت بتوان گفت که نویسنده هایی در دنیا وجود دارند که آزادانه نوشته اند اما امروزه هیچ کس آنها را نمی شناسد. البته این به این معنی نیست که دیگر نویسنده های مشهور دنیا همه اسیر و در بند یک سری از باند بازی های ادبیات بوده اند ، اما به هر طریق نمی توان مافیای شهرت را فراموش کرد و یا آن که آن را نادیده گرفت .

( نظر یکی از روزنامه های فرانسوی در سالگرد مرگ این نویسنده در قرن اخیر می باشد و تیم مطالعاتی تیموری هیچ ادعایی بر تایید آن ندارد. ) . تاریخ مرگ وی را ۲ ژانویه ی ۱۹۲۰ گفته اند .

آثار پاول آدام

• گوشت نرم
• خویشتن
• خدعه
• قدرت
• بازیل و سوفیا
• راز توده ها
• رداهای سرخ