داستان احترام به بزرگ تر واجب است

داستان احترام به بزرگ تر واجب است.

در روزگاران قدیم در کلبه ای دور ، پیرمرد کشاورزی با پسر ، عروس و نوه ی خودش زندگی کرد.

پیرمرد کشاورز به واسطه ی سالیان سال کاری که کرده بود ،

بیمار شده بود و دستهایش دیگر قدرت آن را نداشتند که حتی کارهای شخصی او را انجام دهند.

آنها هر بار که پای سفره ی شام می نشستند ،

پیرمرد با سختی غذا می خورد و گاها به این دلیل که دست هایش قدرت نداشتند ،

لیوان شیرش بر عکس می شد و یا قاشقش به زمین می افتاد و خانه را کثیف می کرد.

پسر پیرمرد و عروسش روزی از این کار پیرمرد عصبانی شدند و گفتند : ” باید فکری به حال پیرمرد کنیم . “.

آنها از فردای آن روز میزی جدا برای او تهیه کردند و غذایش را جداگانه روی آن میز می گذاشتند.

همچنین برای اینکه دیگر ظرفی نشکند ، برای او پیاله های چوبی فراهم کردند تا او دیگر آسیبی به وسایل خانه نزند.

پیرمرد مدت های زیادی بر روی آن میز ،

به تنهایی غذا می خورد و هر قاشقی که به دهانش می گذاشت، قطره اشکی از چشمش می ریخت.

پیرمرد خیلی از این وضعیت دل شکسته بود.

او با خودش فکر میکرد که روزهای زیادی برای پسرش و عروسش جان خود را گذاشته است و کار کرده است و حالا آن ها او را طرد کرده اند و با او برخورد بدی دارند.

تا که روزی پیرمرد با نوه ی خودش بازی می کرد.

آن روز نوه ی پیرمرد تکه های چوبی را از حیاط خانه برداشته بود و مدام آنها را به هم وصله میزد.

پیرمرد از نوه اش پرسید : ” نوه ی گلم ، چه کار می کنی ؟ “.

نوه اش گفت : ” بابابزرگ دارم برای خودم پیاله ی چوبی درست می کنم که وقتی بزرگ شدم و بچه هایم دیگر مرا دوست نداشتند ،

برای خودم ظرف چوبی داشته باشم تا در آن غذا بخورم. “.

پسر پیرمرد و عروسش این سخن را شنیدند و بسیار شرمسار شدند.

آنها به سراغ پیرمرد رفتند و از او عذرخواهی کردند  و از فردای آن روز همه با هم به دور یک میز غذا خوردند.

بچه های عزیز ، همیشه یادتان باشد که احترام به بزرگ تر واجب است.

آنها برای ما زحمات زیادی کشیده اند و ما نباید هیچگاه به آنها توهین کنیم و باید همیشه آن ها را دوست بداریم.