سیمین دانشور و هر آنچه که باید از زندگی و آثارش بدانید
ما قصد داریم مقاله سیمین دانشور و هر آنچه که باید از زندگی و آثارش بدانید را به دو مدل متنی و صوتی برای راحتی کار شما عزیزان در اختیار تان قرار دهیم
در این بخش از زندگینامه نویسندگان آشنا می شویم با نویسنده زیر :
سیمین دانشور و هر آنچه که باید از زندگی و آثارش بدانید
تاریخ نویسندگی ، فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر گذاشته است. در پس هر فراز و فرود این دشت ، نام هایی نهفته است که هر کدام برگی از هویت و شناسنامه ی نویسندگی در سر تا سر جهان را رقم زنده اند.مطالعه ی تاریخ زندگانی آنان و سیری در احوالات و آثار آنها ، نمایی هر چند کوتاه و گذرا ، اما عمیق و قابل تامل به ما هدیه می کند.در دل هر یک از کلمات آنان ، گنجینه ای از رازها و معانی نهفته است و در پیاپی سطور پربار آنان ، رازهایی برای نویسندگان.قصد ما همگام شدن و سفر به زمانه و زندگی آنان است تا با ذهن و زبان آنان بیش از پیش آشنا شویم و از این همصحبتی ها خوشه ای چند پی توشه ی نویسندگی خود برداریم.در این برهه از زمان، دفتر زندگانی “سیمین دانشور” ، نویسنده ی ایرانی و خالق اثر ماندگار و جهانی “سووشون” را ورق میزنیم به امید آنکه برگی چند به یادگار نصیب دوستداران خود کند.
زندگی نامه
” سیمین دانشور ” نویسنده و مترجم ، در 8 اردیبهشت 1300 در شیراز متولد شد. سیمین دانشور همسر جلال آل احمد ، در فعالیت های فرهنگی و اجتماعی با او همگام و همکار بود .پدر او محمدعلی دانشور ( پزشک ) و مادرش قمرالسلطنه حکمت ( مدیر هنرستان دخترانه و نقاش ) بود . وی دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه مهرآیین ( مدرسه انگلیسی ) گذراند و در امتحانات نهایی سال آخر شاگرد اول کل کشور شد . او برای تحصیل در رشته ادبیات فارسی وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد . سیمین بعد از مرگ پدر در 1320 ، مقاله نویسی برای رادیو تهران و روزنامه ایران را با نام مستعار شیرازی بی نام آغاز نمود . او نخستین مجموعه داستانی که به قلم یک زن ایرانی چاپ شد را با عنوان ” داستان کوتاه آتش خاموش ” در 1327 منتشر کرد . فاطمه سیاح ، صادق هدایت و استاد راهنمای او از جمله کسانی بودند که سیمین را در داستان نویسی تشویق و تحسین می کردند .سیمین دانشور در همان سال در اتوبوس ، با جلال آل احمد نویسنده و روشنفکر آشنا گشت و دوسال بعد از آن با یکدیگر ازدواج کردند .ویکتوریا دانشور ( خواهر سیمین دانشور ) در مورد آشنایی آن دو می گوید : “ما عید رفته بودیم اصفهان و در اتوبوسی که می‌خواستیم به تهران برگردیم، آقایی صندلی کنارش را به خانم سیمین تعارف کرد. آن دو کنار هم نشستند. بعد آمدیم خانه. صبح دیدم خانم سیمین دارند آماده می‌شوند که بروند بیرون. من هم می‌خواستم بروم خرید. وقتی در را باز کردم، دیدم آقای آل احمد مقابل در ایستاده‌است. نگو این‌ها روز قبل قرار مدارشان را گذاشته‌اند. روز نهم آشنایی‌شان هم قرار عقد گذاشتند. بعد همه را دعوت کردیم و در مراسمشان فامیل و همهٔ نویسندگان بودند. صادق هدایت هم بود. بعد آنها خانه‌ای اجاره کردند و رفتند سر زندگی‌شان. “سیمین در 1328 در دانشگاه تهران با مدرک دکتری ادبیات فارسی فارغ التحصیل شد. او با راهنمایی سیاح و بدیع الزمان فروزانفر رساله ای با عنوان ” علم الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم ” نوشت .سیمین با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت در شهریور 1331 راهی دانشگاه استنفورد آمریکا شد و یک سال مشغول تحصیل در رشته ی زیبایی شناسی بود . او همچنین در آنجا داستان نویسی را از والاس استنگر و نمایشنامه نویسی را از فیل پریک فراگرفت . در همان زمان ها دو داستان کوتاه با زبان انگلیسی در ایالات متحده از او منتشر شد .سپس به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت و در سال 1338 به تدریس رشته ی باستان شناسی و تاریخ هنر در دانشگاه تهران مشغول شد . وی رمان سووشون پرطرفدارترین رمان معاصر را در 1348 کمی قبل تر از مرگ همسرش چاپ کرد ؛ این اثر درباره ی اتفاقات زمان رضا شاه است و تا امروز به 17 زبان دنیا ترجمه شده است . او 10 سال بعد از آن از دانشگاه تهران بازنشسته شد . سیمین اولین زن ایرانی است که در زبان فارسی بسیار حرفه ای داستان نوشت . وی داستانی درمورد حضرت علی و مظلومیت های ایشان باعنوان ” برو به شاه بگو ” در سال 1386 نوشت . سیمین دانشور عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود که خالق آثار فوق العاده و کم نظیری در ادبیات فارسی است .او به علت مشکلات تنفسی در 30 تیر 1386 در بیمارستان پارس بستری شد و در همان زمان شایعه ی مرگ او به گوش مردم رسید اما این خبر خیلی زود تکذیب شد و او در 22مرداد همان سال از بیمارستان مرخص شد . سیمین در 18 اسفند 1390 بعد از یک دوره آنفلوانزا در 90 سالگی درگذشت .
آثار
- مجموعه داستانهای سیمین دانشور
– آتش خاموش، اردیبهشت ۱۳۲۷
– شهری چون بهشت، دی ۱۳۴۰
– به کی سلام کنم؟، خرداد ۱۳۵۹
– از پرنده‌های مهاجر بپرس، ۱۳۷۶
- رمان‌های سیمین دانشور
– سَووشون معروف‌ترین اثر دانشور در تیر ۱۳۴۸
– جزیرهٔ سرگردانی، ۱۳۷۲
– ساربانْ سرگردان، ۱۳۸۰
-کوه سرگردان
- ترجمه‌های سیمین دانشور
-سرباز شکلاتی، نوشتهٔ برنارد شاو، ۱۳۲۸
-دشمنان، نوشتهٔ آنتون چخوف، ۱۳۲۸
-بنال وطن، نوشتهٔ آلن پیتون، ۱۳۵۱
-داغ ننگ، نوشتهٔ ناتانیل هاثورن
-باغ آلبالو نوشتهٔ آنتوان چخوف، ۱۳۸۱
-ماه عسل آفتابی (مجموعه داستان) ، نوشتهٔ ریونوسوکه آکوتاگاوا و…
- آثار غیرداستانی سیمین دانشور
– غروب جلال، انتشارات رواق، ۱۳۶۰
– شاهکارهای فرش ایران
– راهنمای صنایع ایران
– ذن بودیسم
مروری بر آثار و اندیشه ها
سیمین دانشور اهل شیراز بود و از کودکی در آن خطه ی ادب پرور همنشین حافظ و سعدی. او یکی از معدود نویسندگانی است که در دوره ی خفقان ادبیات ، دست به نوشتن زد و نوشته هایش نیز نه تنها در ایران ، بلکه در تمامی جهان مورد اقبال و پذیرش قرار گرفت. دانشور نخستین زنی بود که در ایران به نویسندگی رمان دست زد و حتی او را نخستین نویسنده ی زن ایرانی نیز خطاب داده اند. او بسیار زنی موقر و با شخصیت بود و در تمامی عمر ادبی خود ، روزگار پر افتخاری را سپری کرد. اگر بخواهیم آثار و اندیشه های او را بررسی کنیم ، به ناچار باید به چند نقطه ی عطف در زندگیش اشاره کنیم که همگی دستمایه ی آثار ادبی بزرگ او شدند. او یک زن تحصیلکرده بود و همزمان استاد دانشگاه ادبیات پارسی در دانشگاه تهران ، و این امر بسیار روی کارهای او تاثیر گذاشت. او به سبب همنشینی و همچنین معاشرت با قشر تحصلیکرده ، همیشه و همه حال از روزگار ایران در همه زمانی اطلاعات روز داشت. همین امر سبب شد که او از نخستین حامیان جایگاه زن در اجتماع ایران و به دنباله ی آن در ادبیات ایران شود. آثار او درون مایه های اجتماعی بسیار داشته و به هر کدام از آثارش که سری میزنیم ، ساعت ها می توانیم از هر سطر آن معانی استخراج کنیم. دغدغه ی نخست دانشور ، جایگاه زن دراجتماع بوده است. همانطور که در بالا گفتیم حمایت او از زنان و جایگاه زن ایرانی و آزادی های فردی او در ادبیاتش بسیار منعکس است. او در کتاب سووشون به کرات به این نقش اشاره دارد. در واقع سیمین با این اندیشه زندگی می کرد که اگر ایران را مهد دلاوری می خوانیم و تنها از روایت جنگ ها ، نقش آفرینی مردان را بازگو می کنیم ، باید این نکته را نیز مد نظر داشته باشیم که ایران زمین مادران و همسران بسیار نیز داشته است که از جنگ ها ودلاوری ها خون دل های بسیاری خورده اند. او همچنین زنان را در تمامی آثارش مهد مهر و همدلی در خانواده خطاب کرده است.او زنان را پشتیبانانی گمنام در ادبیات ایران و همچنین در جامعه ی ایران می خواند که مردانی غیور از دل آن ها می رویند. در گام بعدی او به سبب جنبش های دانشجویی و همچنین تفکرات روشنفکری آزادی زنان را در ایران به تصویر می کشد و این امر نیز مخاطبان بسیاری را برای او فراهم می آورد. دیگر ویژگی نوشته های سیمین ، وطن پرستی او بوده است. او یکی از دانش آموختگان عالی رتبه در ادبیات پارسی بوده و همین امر باعث شده بود که به تمامی رسوم ایران قدیم و همچنین نواحی ایران مسلط باشد. زندگی در شیراز و رویت نزدیک زندگی شهرستانی و صد البته عشایری نیز درکی به او عطا کرده بود که قاب زیبای نوشته هایش پر از نقش های فولکلور بوده و به آداب و رسوم اصیل ایرانی آنها را مزین می کرده است. دیگر ویژگی او که از لحاظ فرم و سبک باید آن را بررسی کرد ، نثر روان و پر زرق و برق از لحاظ تصویرگری های ادبی است. او بسیار تصویرگری می کرد. این تصویرگری نیز نه به کمک قلم و بوم ، بلکه به کمک کلمات و کاغذ صورت می گرفت. او هیچ حسی را در دل داستان هایش رها نمی کند و مادرانه به نقش آفرینی همه ی اعضای داستان پرداخته و آنان را شایسته ی وصف و توصیف می دانست. دیگر ویژگی نوشته های او به روز بودن و اجتماعی بودن آنان است. روایت است که جزیره ی سرگردانی را از روی داستان یکی از دانشجویانش نوشته است و این خود نشان دهنده ی آن است که سیمین چقدر خودش را در دل جامعه احساس می کرده و به آنان متصل بوده است. سیمین در تمامی آثارش بارقه هایی از امید را به جامعه تزریق می کرد و معتقد بود که در پس جنگها و خونریزی های این جهان مدرن ، سحری خواهید دمید.این سحر همان آزادی بودده است. امید در آثار او بسیار موج می زد. همچنین سیمین از آن دسته نویسندگانی بود که نظریه پردازی های سیاسی او نه در قالب سیاست بلکه در قالب ادب و ادبیات بسیار زبانزد بوده است.او شخصی ضد جنگ بود و در برخی از آثارش از جمله سووشون این را به خوبی بیان کرده است. سیمین همچنان به واسطه ی روحیات شوهرش ، جلال آل احمد با ترجمه و نشر آن نیز آشنا گردیده و آثار فوق العاده ای را در این زمینه به منصه ی ظهور کشانده است.در ذیل بخشی از کتاب سووشون را می خوانید که به 32 زبان زنده ی دنیا ترجمه شده است . همچنین در همین نوشته ی کوتاه ، شما می توانید رنگ دانه های امید را در دل نوشته های سیمین را احساس کنید.
“شبانه جنازه را از سر چاه منبع برداشتند و در صندوق عقب ماشین خان کاکا گذاشند. عمه و زری و خسرو و هرمز و خان کاکا در ماشین نشستند و به قصد طواف از جلوی مزار سید حاجی غریب رد شدند. خانم فاطمه گریه می‌کرد و می‌گفت «فدای غریبیت بشوم». اما زری اشک نداشت. ندانست مقصود عمه غریبی امام‌زاده است یا غریبی یوسف. می‌اندیشید کاش من هم اشک داشتم و جای امنی گیر می‌آوردم و برای همه غریب‌ها و غربت‌زده‌های دنیا گریه می‌کردم. برای همه آنها که به تیر ناحق کشته شده‌اند و شبانه دزدکی به خاک سپرده می‌شوند… زری از همه چیز دلش به هم خورده بود، حتی از مرگ. مرگی که نه طواف، نه نماز میت و نه تشییع جنازه داشت. اندیشید روی سنگ مزارش هم چیزی نخواهم نوشت.به خانه که آمدند چند نامه تسلا آمیز رسیده بود. از میان آنها تسلیت مک ماهون به دلش نشست و آن را برای خسرو و عمه ترجمه کرد. «گریه نکن خواهرم. در خانه‌ات درختی خواهد رویید و درخت‌هایی در شهرت و بسیار درختان در سرزمینت. و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید و درخت‌ها از باد خواهند پرسید در راه که می‌آمدی، سحر را ندیدی؟”
” سووشون _ اثر سیمین دانشور”
نویسنده و گوینده : محمدرضا تیموری
عشق و علاقه به رشد و موفقیت و رسیدن به سطح والای لیاقت ها را مهمترین اصل در رسیدن به خواسته ها می دانم
مجوز های وبسایت
تماس فوری
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.