نکات مربوط به خاطره نویسی

را اگر با دقت رعایت کنید می توانید یک محتوای عالی و جذاب برای خواننده مورد نظر ارائه دهید . خاطره نویسی جز انواع مطالب نوشتاری می باشد که هم خوانندگان زیادی به خود اختصاص می دهد و معمولا افراد علاقه مند به خود زیاد دارد و هم اینکه در هر قشر، گروه و صنف اجتماعی و با هر مدرک تحصیلی که هستید می توانید خاطره نویسی را به راحتی انجام دهید .

البته به شرطی که نکات مربوط به خاطره نویسی را که چندان هم سخت و پیچیده نیست ، رعایت کنید و به خوبی بدانید که می خواهید چه بگویید ، از چه بخش های مهمی قرار است استفاده کنید و حتی چه قسمت هایی هستند که شاید مهم نباشند اما اگر ارائه بدهید ، بهتر می توانید آن ها را در نوشته خاطرات خود استفاده کنید که جذاب تر و گیرا تر شود .

در این مقاله نظر بر همین موضوع داریم که بر نکات مربوط به خاطره نویسی را بهتر و بیشتر متمرکز باشیم تا اگر قصد نوشتن در ارتباط با خاطره نویسی دارید، بتوانید موفق عمل کنید.

نکات مربوط به خاطره نویسی:

مشخص نمودن نثر نوشته

نکات مربوط به خاطره نویسی را با مشخص کردن نثری که قرار ست شما با آن قلم تان را به حرکت در آورید، پیش خواهید برد، در نوشتن خاطره نویسی از ان جایی که قرار نیست هیچ گونه یادگیری از سر اجبار در کار باشد، پس بهتر است که یک صمیمت لطیف و گیرا به نوشتار خود اضافه کنید ،

اما به شرطی که کاملا نثری محاوره ای و خودمانی تحویل ندهید، زیرا وقتی اقدام به خاطره نویسی می کنید و می خواهید خاطرات خود  را به صورت نوشتار به  خوانندگان ارائه بدهید، بهتر است که اصل نوشتار حفظ شود اما رنگ و بوی صمیمی داشته باشد .

مثلا به خانه اوستا لطیف رفتیم و یک چای آتشین لب سوز جنگلی خوردیم، بهتر است تا اینکه بنویسید به خونه اوس لطیف رفتیم و یه چای آتیشی لب سوز جنگلی خوردیم.

رعایت نکات نوشتاری و نگارشی مهم است البته با رگه هایی از صمیمت و نه اینکه به مانند قواعد نوشتاری سخت و غیر قابل درک شود .

صمیمت فراموش نشود

در مورد نکات مربوط به خاطره نویسی بهتر است که یادتان باشد، خاطره نویسی را برای سرگرم کردن و یادگیری خواننده از تجربیاتی که در طول سفر داشته اید، می نویسید، خاطره نویسی را انجام می دهید تا به معلومات سفر ، اطلاعات جغرافیایی، قوم و آیینی خواننده بیفزایید و از طرفی نوشتن این سبک از نوشتار اجباری را با خود به همراه ندارد و قرار نیست چندین جمله قلمبه سلمبه به زور وارد مغز خواننده کنیم .

از این رو برای اینکه مخاطب انگیزه و اشتیاق خواندن محتویات و شرح خاطرات شما را پیدا کند خیلی بهتر است که زبان شما آغشته به صمیمت باشد و مخاطب حس کند که همین الان که متن را می خواند، در جمع شما حضور دارد و او هم  در حال لذت بردن از خوردن و آشامیدن و مصاحبت با شما و دوستان شما است .

مثلا به ناگاه ظرف شیرینی خانگی را در دستان همسر اوستا لطیف دیدم که تمامی وجود مرا با خود برد و حس کردم همین الان است که من به غش و ضعف بیفتم .

خواننده را هیجان زده کنید

مطمئن باشید که در خاطره نویسی بیش از نوشته های دیگر و حتی یک فیلم نامه باید به هیجان و ارتباطات تازه و همین طور گره افکنی دقت کنید ، یعنی اینکه سعی نکنید تنها یک گزارش ساده از کار های که از ابتدای سفر یا خاطرات یک روز به خصوص خود  انجام داده اید ، شرح دهید، حالت تکرار و عاری از نشاط برای ادامه خواندن پیش می آید و این خطر شما را تهدید می کند، که هر آن مخاطب خود را از دست بدهید .

پس ابتدا سعی کنید که در همان ابتدای توصیف و شرح خطرات یک مورد جذاب و جالب را با خود همراه کنید، یک شخصیت بذله گوش، یک حیوان، یک پرنده و هر چیزی را که در سفر خود داشته اید یا در خاطره خود مد نظر دارید، در داستان همراه کنید، به موجود یا شی مورد نظر شخصیت بدهید و سعی کنید قدرت شخصیت پردازی خود را بالا ببرید، اینگونه بیننده به دنبال شخصیت مورد علاقه خود می باشد، آن را در داستان جستجو می کند، نگران می شود، و ناراحت می شود .

به طور مثال باید بگویم:

“مثلا در طول سفر گوسفند سفیدی با لکه های ابر مانند سیاه ما را با گله اوستا لطیف همراهی می کرد، در حین سفر به یکباره آن را ندیدیم، اولش گمان کردیم که جلوتر با سگ گله در حرکت است اما به یکباره متوجه شدیم که…”

با اینگونه فضاسازی هیجان خواننده را بیشتر می کنید و او بیش از پیش علاقه و هیجان برای دنبال کردن سفر شما دارد.

ساختار اصولی را رعایت کنید

دقت کنید که سفرنامه شما در واقع یک حادثه یا یک سری از وقایعی را که برای شما اتفاق افتاده در حال خواندن است، پس شما باید کاملا بر واقع گرایی پایبند باشید و نوشتن واقعیات را سرلوحه قرار دهید، اما آنچه را که در قسمت قبل برای افزایش هیجان بیننده به آن اشاره کردیم و ابراز شد، در واقع پایبندی به همن وقایع بوده و فقط شما باید با حس ذوق خود به فضای خاطره نویسی خود شکلی بدهید که مخاطب همراه با شما همسو شود .

از طرفی به مانند داستانی که خاطره نویسی را آغاز می کنید و بهتر است که برای هر فصلی که آغاز می کنید آغاز، میانه و پایان بگذارید، یعنی همینطور داستانک ها و اتفاقاتی را که تعریف کرده اید، به حال خود رها نکنید تکلیف آن ها را مشخص کنید و سپس به سراغ خاطره ای دیگر و داستان دیگر بروید .

 سوژه یابی

برای یافتن سوژه های ناب و درگیر کننده بهتر است، به سراغ هر خاطره ای که می روید، چند سوال را برای خود روشن کنید و با پاسخ به آن ها زمینه شکل گیری سوژه و موقعیت های هیجان انگیز را برای خود مشخص کنید تا بتوانید به خوبی آن ها را شرح دهید .

• در طول مسیر امروز چه اتفاقی افتاد؟
• چرا این اتفاق برای من جذاب بود؟
• چرا این شخص در ذهن من ماند؟
• چرا با من اینگونه رفتار کرد؟

پاسخ به اینگونه سوالات شما را برای یافتن هر چه بهتر سوژه راهنمایی و یاری می کند تا بتوانید، یک خاطره نویسی جالب با دست گذاشتن بر نقاط حساس و جذاب خواننده را همراه با خود به جلو ببرید .

راوی چندم شخص باشد بهتر است ؟

اکنون سوژه های مورد نظر خود را پیدا کردید ، آن ها را نوشتید و می توانید از هر کدام برای خاطره نویسی با توجه به مواردی که برای جذاب کردن و به هیجان در آوردن خواننده ذکر کردیم استفاده کنید .

اما برای انتخاب راوی باید چه ویژگی ها و ملزوماتی را رعایت کنیم و در نظر بگیریم ، که اگر خیلی دوست دارید که ویژگی های اول شخص و خصوصیات اخلاقی و چهره او در داستان بازگو شود ، پس باید حتما سعی کنید که از راوی دانای کل استفاده کنید و اما اگر اینگونه نیست و حوادث و خاطرات مهم هستند ، همان راوی اول شخص یعنی توصیف داستان ز ناحیه خود شما بسیار مناسب است ، زیرا اگر می خواستید که ویژگی های اخلاقی شخصیت اصلی که خود شما باشید؛ بازگو کنید، روای به صورت اول شخص با اشکالاتی همراه می شد که جایز نیست، راوی خود را توصیف کند و کمی دور از واقعیت در می باشد .

پس روی این دو موضوع تفکر کنید ببینید که کدام راوی به کار شما می آید و کدام یک باشد واقعی تر و جذاب تر خواهد بود .

خاطره شما از چه نوعی است؟

اینکه خاطره شما جز کدام دست از خاطرات است، در واقع باید به قولی یک حساب دو دو تا چارتا را برای خود انجام دهید، یعنی اینکه خاطرات شما دارای مباحث زیادی از جزییات می باشد یا نه ؟ که بتوانید از همه آن ها در جهت نوشتن استفاده کنید ، اگر اینگونه است و باید در جهت شخصیت پردازی و خلاقیت داستانی از تک تک خاطرات جزیی بیش تر استفاه کنید .

اما اگر که دارای سوژه های اندک و جزییات کم می باشد، ولی حادثه اصلی جذاب و نادر است پس نیازی به پرداختن به جزییات و شاخ و برگ دادن نیست بلکه باید تمرکز شما بر همان داستان اصلی باشد، بهتر است .

قابل گفتن باشد

از ابتدای مقاله اشاره به این داشتیم که باید در خاطره نویسی چه کار کنیم، که جذاب باشد، هیجان انگیز باشد و خلاصه مخاطب را با شما همراه کند و خاطره شما را پیگیری کند، اما سوالی که گاهی پیش می آید این است که آیا واقعا خاطره ما ارزش گفتن دارد، هر خاطره ای باید چگونه باشد تا ما بتوانیم آن را نقل قول کنیم .

در یک کلام هر خاطره ای قابل گفتن و نوشتن برای مخاطب نیست . بنابراین باید در خاطرات شما نکات ویژه و قابل جذب وجود داشه باشد .

یعنی یا پر از خنده  و شادی باشد و به گونه ای آن را تعریف کنید که مخاطب با بذل گویی های شما از خاطره نویسی بخواهد آن را دنبال کند و یا یک موضوع پر کشش و پر تنش را با خود به همراه داشته باشد، تا بتواند، برای خواننده جذاب باشد .

و اگر خاطرات شما سر تا سر یک گزارش ساده روزانه است پس قابل گفتن نیست .

نکات مربوط به خاطره نویسی: شما(نویسنده) باید چگونه باشید .

نکته بین باشید

اگر شما نویسنده خاطره هستید، پس باید دقت کنید که دقت و باریک بینی شما حرف اول را می زند، گزارش اتفاقات کلی و روتین که ارزشی برای مخاطب ندارد و اساسا نمی تواند موردی خارق العاده در خود داشته باشد .

بنابراین نگاه شما می تواند همه چیز را عوض کند . اگر دقت کرده باشید ، خیلی از دوستان شما در نقل کردن حوادثی که خود شما هم شاهد و ناظر آن بوده اید، به نحوی تعریف می کنند که دیگران از خنده ضعف می روند .

این مربوط به همان باریک بینی و دیدن مواردی از خاطرات و جزییات است که از چشمان افراد عادی مخفی می ماند، اما برای شما نباید اینگونه باشد، شما باید به لباس ها، صدا ها، حرکت ها،ژست ها، ایماء و اشارات افراد و دید کلی نسبت به همه افراد را حفظ کنید تا بتوانید یک خاطره زیبا با لحنی گیرا تعریف کنید که بتوانید موفق عمل پیش بروید .

هدف تنها خنداندن نیست

البته ما هدفمان در خاطره نویسی تنها خنداندن افراد نیست، خاطره شما می تواند یک موضوع جد باشد که با گفتن جزییات و باریک بینی که در آن به عمل می آورید، خواننده را به وجد آورید، بترسانید و خلاصه هر عامل دیگری که او پیگیر خاطره شما شود و پیش خودش بگوید بلاخره چه می شود .

برای این کار بهتر است از خواندن کتاب های زیاد خاطره نویسی و کتاب های طنز غافل نشوید و آن ها را روزانه مطالعه کنید .

 الزامات نویسنده

در مورد نویسنده خاطره نویسی قرار نیست نکات ریز و ملزوم را اجرا نکنید، در این نوع نوشتار شما باید به نوع نگارش خود، افعالی که استفاده می کنید، رعایت دستور فارسی، قواعد املایی و علایم نشانه و خلاصه رسم الخط خود را حفظ کردن؛ جز قواعد کاری یک نویسنده خاطره نویس است که اگر رعایت نکنید به راحتی خاطره شما از دید مخاطب جا می ماند چون روان و خوانا نیست .

خاطرات موفق چه ویژگی‌هایی دارند؟

اگر قرار است با خاطره نویسی مشهور شوید و داستان زندگی شما را دیگران هم بخوانند، باید بدانید خاطرات موفق چه ویژگی‌هایی داشته‌اند که مخاطبان زیادی را به سمت خود جلب کرده‌اند. آنچه تا بدین‌جا خواندید، قواعدی بود که از نظر ساختاری باید در نوشته‌های خود رعایت می‌کردید؛ اما اکنون لازم است با ویژگی‌های دیگری نیز آشنا شوید:

نوشته‌های اصیل برنده‌ هستند

خوانندگان شما اغلب تمایل دارند تا ارتباط بین خود و نوشته را احساس کنند. آن‌ها دوست دارند شما با آن‌ها صمیمی باشید و این بدان معنی است که باید گزارشی صادقانه از زندگی خود ارائه دهید. خاطره نویسی باید اصیل باشد و نشان دهد که شما نیز مانند سایر افراد دچار احساساتی مانند غم، شادی و عشق می‌شوید.

به‌خاطر سپرده می‌شوند

نوشته‌هایی بیشتر پیروز هستند که علاوه بر اینکه نویسنده احساسات خود را بیان می‌کند، احساسات مخاطب را نیز برمی­انگیزد. با این کار آن‌ها برای همیشه در ذهن مخاطب باقی می‌مانند. به این ویژگی در اصطلاح نویسندگی افتر افکت یا after effect گفته می‌شود. تأثیرات پس از برانگیختن احساسات مخاطب همیشه می‌تواند موفق باشد.

خواننده را به فکر فرو می‌برند

مخاطبان با خاطره نویسی زمانی ارتباط برقرار می‌کنند که بتوانند میان زندگی خود و نویسنده ارتباطی معنادار پیدا کنند. البته منظور ما این نیست که آن‌ها دقیقاً خاطرات شما را زندگی کرده باشند، بلکه این بدان معنی است که جایی برای فکرکردن بر روی خاطرات برای آن‌ها باقی بگذارید. به‌این‌ترتیب آن‌ها بر روی نوشته‌ها تمرکز بیشتری می‌کنند و سپس تلاش کرده وجه اشتراکی هرچند کوچک بین خود و شما پیدا کنند. این کار باعث هم‌ذات‌پنداری میان مخاطب و شما می­شود و مخاطب را پای نوشته شما میخکوب می‌کند.

خاطرات زنده‌ای که مخاطب را جذب می‌کنند

شما وظیفه دارید به‌عنوان یک نویسنده، مخاطب را میخکوب کنید. برای این کار لازم است تا خاطرات را زنده کرده و به مخاطب اجازه دهید خاطرات را با شما زندگی کند؛ به همین دلیل بهتر است قسمت‌های دراماتیک داستان را پررنگ‌تر کنید. روزهایی که عادی و معمولی سپری کرده‌اید و احساسات رقیقی را تجربه کرده‌اید، تأثیر چندانی بر ذهن مخاطب شما نخواهد داشت. به عقیده آیزاک باشویس داستان کامل زندگی نه‌تنها خسته‌کننده است، بلکه کسی آن را باور هم نخواهد کرد.

داستانی بدون فرازوفرود هرگز موفق نخواهد بود. باید به مخاطب باقدرت نشان دهید چه اتفاقاتی در طول مسیر برایتان رخ‌داده است و این اتفاقات را با ایجاد حس تنش شدید و بیشتر از احساسات گذشته، نشان دهید. این همان دراماتیک کردن خاطره نویسی است.

راوی را تغییر دهید

بسیاری از خاطراتی که موفق بوده‌اند، تا انتها از دریچه دید اول‌شخص مفرد به داستان نگاه نکرده‌اند. آن‌ها در انتها تغییری کوچک داشته­اند و همچنین تغییری کوچک در آرایش احساسات مخاطب پدید آورده‌اند. راوی از اول‌شخص به دانای کل تغییر کرده اس، این کار باعث می‌شود مخاطب بتواند در نهایت با حسی آرام کتاب شما را ترک کند و از کتاب شما خاطرات خوشی در ذهنش باقی بماند.

حرف آخر

برای خاطره نویسی در ابتدای کار خوب است که شروع کنید و حتی آن را منتشر کنید، البته برای انتشار می توانید از یک وبلاگ شخصی استفاده کنید و خاطرات خود را در آن بنویسد و انتشار دهید .

مخاطب های خود را پیدا کنید، نقاط قوت و ضعف خود را از انتقاد آن ها تقویت و برطرف کنید .

یادتان باشد انتقاد عامل استخوانبندی و مفصل سازی نویسندگی شما است پس بهتر است که سریع برای یک وبلاگ شخصی اقدام کنید و نوشتن را آغاز کنید .

پایان هر ۱۰۰ صفحه  نگاهی جهت بازبینی و بازنویسی بیندازید و ببینید که مخاطب های شما چه خواسته اند و چه نظری داده اند .

راهنمایی بگیرید 

برای راهنمایی بیشتر از اساتید و افراد متبحر استفاده کنید. در ضمن خواندن کتاب را اصلا فراموش نکنید، کتاب خواندن موجی از ایده و کلمات زیبا را در ذهن شما سرازیر می کند که برای هر نویسنده ای ضروری است.