[av_textblock textblock_styling_align=” textblock_styling=” textblock_styling_gap=” textblock_styling_mobile=” size=” av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” font_color=” color=” av-desktop-hide=” av-medium-hide=” av-small-hide=” av-mini-hide=” id=” custom_class=” template_class=” av_uid=” sc_version=’1.0′]
پل ریکور

ژان پل گوستاو ریکور مشهور به پل ریکور ، نویسنده و فیلسوف شهیر فرانسوی  به تاریخ 27 فوریه سال 1913 دیده به جهان گشود .

فیلسوف فرانسوی بود که برای ترکیب توصیف پدیده شناسی با علم تفسیر شناخته شده است .

به همین ترتیب ، تفکرات او همانند عقیده ی رایج بین سایر پدیده شناسان اصلی تفسیرعلم ،ادموند هوسرل و هانس-جورج گادامر، است .

ر سال ۲۰۰۰ او برنده ی جایزه ی کیوتو در هنر و فلسفه برای متحول کردن روش های  پدیده شناسی هرمنوتیکی (علم تفسیر) و گسترش مطالعه تفسیر متنی، تا شامل حوزه ی گسترده ودر عین حال مشخص اسطوره شناسی ، تفسیر کتاب مقدس ،روانکاوی ، نظریه ی استعاری و نظریه ی روایت شود، شد .

زندگینامه پل ریکو

پل ریکور در سال 1913 در والانس ، دروم ، فرانسه متولد شد.پدر او  لئون “ژول” ریکور (23 دسامبر 1881 – 26 سپتامبر 1915) و مادرش فلورنت فور (سپتامبر 1878 – 3 اکتبر 1913)  در تاریخ 30 دسامبر 1910 در لیون ازدواج کردند. او از خانواده ی هوژوت های دین دار (پروتستان های فرانسوی) و از اقلیت های مذهبی در فرانسه بود. پدر پائول ، ژول ، که به عنوان یک گروهبان خدمت میکرد ، در 75امین خیل پیاده نظامان ارتش فرانسه در جنگ جهانی اول ، در پرتس لس-هوروس در نزدیکی آغاز نبرد دوم شامپاین (25 سپتامبر – 6 نوامبر 1915) مفقود شد. در تاریخ 26 سپتامبر 1915 ، مقامات نظامی فرانسه اعلام كردند كه احتمالاً ژول در این نبرد كشته شده است .

جسد وی تا سال 1932 ، هنگام شخم زدن مزارع ، پیدا نشد و جسد توسط پلاک های آن شناسایی شد. برخی از نویسندگان اظهار داشته اند که قبل از شروع جنگ جهانی اول ، پدر پل (لئون “ژول” ریکور) استاد زبان انگلیسی دردبیرستان امیل لوبه در والانس بود.اما فردی که این جاگاه را داشت ،ژول پل ریکور(۱۸۸۷ـ۱۹۱۸)،شخص دیگری بود.مرگ پدر پل زمانی اتفاق افتاد که او تنها دو سال داشت .

پس از آن ، پل توسط پدربزرگ و مادربزرگ پدری خود لوئیز ریکور (1856-1932) و همسرش ماری سارتاد (1856-1928) و توسط خواهر پدرش جولیت “آدل” ریکور (20 دسامبر 1892 – 1968) در رن ، فرانسه، با یک کمک مالی کوچک که به پل به عنوان یتیم جنگی تعلق می گرفت ، بزرگ شد.پل که علاقه ی شدیدی به مطالعه داشت، با تحریک و تاکید خانواده ی پروتستانش ، شروع یه مطالعه ی کتاب مقدس کرد که باعث شد کودکی لفظ قلم با بلوغ فکری زودرس باشد.او فلسفه را هنگامی پیدا کرد که در دبیرستان رن(دبیرستان امیل زولا ـرن کنونی) جایی که زیر نظر رولاند دالبیز(1893 – 1893)، استاد فلسفه ی دبیرستان، تحصیل می کرد .

پل ریکور لیسانس خود را در سال 1932 از دانشگاه رنسند دریافت کرد و تحصیلات خود را در فلسفه و به ویژه پدیده شناسی در سوربن در سال 1933-34 آغاز کرد ، جایی که وی تحت تأثیر گابریل مارسل قرار گرفت.در سال 1934 او پایان نامه  diplôme d’études supérieures )DES) تقریباً برابر با پایان نامه MA، را با عنوان  (مسئله خدا در لاچایر و لاگنو) در مورد برخی از دیدگاه های کلامی فیلسوفان فرانسوی ژول (1851-1894) و لاچایر (1832-1832) به پایان رسانید.در سال 1935 ، پل دومین جایزه ی برترنشان تجمع در کشور را برای فلسفه ، با گواهی بر آینده ای روشن ، برنده شد. در 14 اوت سال 1935 ، در رن ، پل با سیمون لژاس ازدواج كرد (23 اكتبر 1911 – 7 ژانویه 1998) كه از او دارای پنج فرزند: ژان پاول (زاده 15 ژانویه 1937) ، مارك (متولد 22 فوریه 1938 ) ، نوئل (متولد 30 نوامبر 1940) ، الیویه (10 ژوئیه 1947 – 22 مارس 1986) و اتین (متولد 1953) است. در سالهای 1936-37 ، خدمت سربازی خود را تکمیل کرد .

جنگ جهانی دوم فعالیت ریکور را منقطع کرد و وی در سال 1939 برای خدمت در ارتش فرانسه اعزام شد. واحد وی در زمان حمله آلمان به فرانسه در سال 1940 به اسارت درآمد و وی پنج سال دیگر را به عنوان اسیر جنگ در افلاگ II-D گذراند. اردوگاه بازداشت وی مملو از روشنفکران دیگری مانند میکل دوفرن بود ، که قرائت ها و کلاس هایی را به اندازه ای دقیق ترتیب می دادند که این اردوگاه توسط دولت ویشی به عنوان یک نهاد اعطای مدرک معتبر شناخته شد. در این مدت او کارل جاسپرز را خواند ، که تأثیر زیادی بر وی گذاشت. او همچنین شروع به ترجمه ایده های ادموند هوسرل كرد. ریکور در سال های 1948 تا 1956 در دانشگاه استراسبورگ ، تنها دانشگاه فرانسوی با دانشكده الهیات پروتستان ،تدریس كرد.  وی در سال 1950 دکترای خارجه خود را دریافت کرد ، با همراه داشتن دو پایان نامه(همان طور که در فرانسه مرسوم است): یک پایان نامه “جزئی” که ترجمه ایده های هوسرل I  به زبان فرانسه برای اولین بار ،همراه  با تفسیر و یک پایان نامه “اصلی” که در همان سال ارسال کرد با نام Philosophie de la Volonté I: Le Volontaire et l’Involontaire ( فلسفه ی اراده : داوطلبانه و غیرداوطلبانه).

پل ریکور خیلی زود به عنوان یک متخصص پدیده شناسی و سپس فلسفه ی صعودی در فرانسه به شهرت رسید.  در سال 1956 ، ریکور به عنوان رئیس فلسفه عمومی ، در سوربن منصوب شد. این انتصاب نشانگر ظهور ریكور به عنوان یكی از برجسته ترین فیلسوفان فرانسه بود. وی در حالی که در سوربن بود ، سه اثر نوشت که به شهرتش افزود: انسان جایزالخطا و نماد شیطان که در سال 1960 منتشر شد ، و فروید و فلسفه: مقاله ای در تفسیر که در سال 1965 منتشر شد. ژاک دریدا در آن زمان (اوایل دهه 1960) دستیار ریکور بود. از سال 1965 تا 1970 ، ریکور مدیر دانشگاه تازه تاسیس نانتره در حومه پاریس بود .

نانتره به عنوان آزمایشی در آموزش در حال پیشرفت در نظر گرفته شده بود و ریکور امیدوار بود که بتواند دانشگاه را مطابق با بینش خود ایجاد كند ، فارغ از فضای خفه كننده  و محدود و سنتی سوربن و كلاسهای شلوغ آن. با این وجود ، نانتره در جریان قیام دانشجویان در ماه مه 1968 در فرانسه به کانون اعتراض تبدیل شد. ریکور به عنوان “دلقک پیر” (vieux clown) و ابزار دولت فرانسه مورد استهزا قرار گرفت. ریکور که از زندگی آکادمیک فرانسوی ناامید شده بود ، پیش از آنکه به مقام خود در دانشکده الوهیت ، دانشگاه شیکاگو ، جایی که او از سال 1970 تا 1985 تدریس می کرد ، دست یابد ، مدت کوتاهی در Université catholique de Louvain در بلژیک تدریس کرد. وی در سال 1971 به عنوان عضو افتخاری آکادمی هنر و علوم آمریکا انتخاب شد.مطالعه ی او با قاعده ی استعاره به اوج رسید: مطالعات چند رشته ای ایجاد معنا در زبان که در سال 1975و سه جلدی زمان و روایت در سال های 1983 ،1984 ، 1985 منتشر شد .

یکور سخنرانی گیفورد را در 1985/86 ارائه داد و در سال 1990 با نام خود به عنوان دیگری منتشر کرد. این اثر برگرفته از بحث او درباره هویت روایت و علاقه مستمر وی به نفس است. زمان و روایت ،بازگشت ریکور به فرانسه را در سال 1985 به عنوان یک روشنفکر برجسته تضمین کرد. آخرین اثرهای او با تداوم سنت های روشنفکرانه ملی مشخص شد. به عنوان مثال ، برخی از آخرین نوشته‌های وی ، اندیشه فیلسوف سیاسی آمریکا ، جان راولز را درگیر كرد .

پل ریکور در سال 1995 دکترای افتخاری را از دانشگاه ملی آکادمی کیف-محیلا دریافت کرد. در سال 1999 ، او جایزه بالزان را برای فلسفه دریافت کرد ، به نقل “یا ظرفیت او در جمع کردن تمام مهمترین مضامین و نشانه های فلسفه قرن بیستم ، و ترسیم مجدد آنها به یک ترکیب اصلی که زبان را تبدیل می کند – به گونه ای شاعرانه و استعاری” – به یک مکان منتخب که واقعیتی را آشکار می کند که ما نمی توانیم آن را دستکاری کنیم ، اما به روشهای متنوعی تفسیر می کنیم و در عین حال همه منسجم است .

با استفاده از استعاره ، این حقیقت به ما معلوم می کند که آنچه ما هستیم ، در عمق ذات خود ما است. “در همان سال  او و همکار خود آندره لاکوک (استاد بازنشسته کتاب مقدس عبری در مدرسه ی دینی شیکاگو) جایزه گوردون جی را برنده شدند. جایزه راه اندازی توسط انتشارات دانشگاه هیئت علمی شیکاگو برای کتاب خود، همانند کتاب مقدس فکر کردن ،: مطالعات تجربی و هرمنوتیکی .

در 29 نوامبر 2004 ، به او دومین  جایزه ی جان دبلیو کلوژ به عنوان موفقیت در طول عمر در علوم انسانی (مشترک با یاروسلاو پلیکان) اهدا شد. ریکور در 20 مه 2005 در خانه خود در چتنه مالابری ، فرانسه به دلایل طبیعی درگذشت. نخست وزیر فرانسه ، ژان پیر رفارین اظهار داشت كه “سنت اومانیستی اروپا در عزای یكی از با استعدادترین نماد خود است”. پل ریکور در گورستان جدید Châtenay-Malabry ، Châtenay-Malabry ، Department des Hauts-de-Seine ، ایل دو فرانس ، فرانسه به خاک سپرده شد .

آثار پل ریکور

• گابریل مارسل و کارل یاسپرس
• ایده‌های راهگشا برای گونه‌ای از پدیدار شناسی ( ترجمه )
• فلسفه اراده
• انسان خطا کار و سویهٔ شر
• تاریخ و حقیقت
• درباره تاویل
• بحثی درباره فروید
• اختلاف تأویل‌ها
• استعارهٔ زنده
• از متن تا کنش
• خویشتن همچون دیگری
• اخلاق سیاسی
• خواندنی ها

جمله ای ماندگار از پل ریکور در باب تاریخ این چنین می گوید که  :

” ما هنوز هم از تاریخ انتظار داریم که به غیر از این ذهنیت مورخ که تاریخ می‌سازد، ذهنیت دیگری را آشکار کند؛ ذهنیتی که حتی ذهنیت تاریخ و خود تاریخ است. اما این امر دیگر از حرفه مورخ ناشی نمی‌شود بلکه از کار خواننده تاریخ منتج می‌شود، از دوستدار تاریخ که همه ما هستیم و این که فیلسوف برای این که دوستدار تاریخ باشد دلایل خاص خود را دارد. ” .

سوالات متداول

1- پل ریکور کیست ؟

ژان پل گوستاو ریکور مشهور به پل ریکور ، نویسنده و فیلسوف شهیر فرانسوی  به تاریخ 27 فوریه سال 1913 دیده به جهان گشود . فیلسوف فرانسوی بود که برای ترکیب توصیف پدیده شناسی با علم تفسیر شناخته شده است .

2- پل ریکور در چه سالی جایزه دزیافت کرده است ؟

در سال 1999 ، او جایزه بالزان را برای فلسفه دریافت کرد .

3- شش اثر از آثار پل ریکو را نام ببرید ؟

انسان خطا کار و سویهٔ شر – تاریخ و حقیقت – درباره تاویل – بحثی درباره فروید – اختلاف تأویل‌ها – استعارهٔ زنده

4- ماندگار ترین جمله ی پل ریکور در خصوص تاریخ را بیان کنید ؟

ما هنوز هم از تاریخ انتظار داریم که به غیر از این ذهنیت مورخ که تاریخ می‌سازد، ذهنیت دیگری را آشکار کند؛ ذهنیتی که حتی ذهنیت تاریخ و خود تاریخ است. اما این امر دیگر از حرفه مورخ ناشی نمی‌شود بلکه از کار خواننده تاریخ منتج می‌شود، از دوستدار تاریخ که همه ما هستیم و این که فیلسوف برای این که دوستدار تاریخ باشد دلایل خاص خود را دارد .

شاید این مطالب رو هم در حوزه نویسندگی دوست داشته باشید

آموزش نویسندگی
صد رمان برتر جهان
تبلیغ نویسی
نامه عاشقانه
دریافت شابک
انشانویسی
خاطره نویسی
قصه کودکانه
چاپ کتاب
[/av_textblock]

[av_comments_list av-desktop-hide=” av-medium-hide=” av-small-hide=” av-mini-hide=” alb_description=” id=” custom_class=” template_class=” av_uid=” sc_version=’1.0′]