شهریار مندنی پور (Shahriar Mandanipour) ، نویسنده و رمان نویس ایرانی به تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۳۵ در شیراز دیده به جهان گشود .
شهریار مندنی پور ، نخستین مجموعه ی داستانی خودش را به نام سایه ای غار در سال ۱۳۶۸ روانه ی بازار کتاب کرد .
او علاوه بر رمان نویسی ، مسئولیت های اجرایی بسیاری نیز داشته است
که یکی از آن ها سردبیری روزنامه عصر پنچ شنبه بوده است که این روزنامه بعد ها توسط دولت توقیف شد .
او پس از ماجراهای بسیاری ، به آمریکا سفر کرد و در آمریکا اقامت گزید .
از شهریار مندنی پور ، به عنوان بزرگترین نویسندگان نسل سوم داستان نویسی در ایران یاد می کنند .
آنچه نوشته های مندنی پور را از سایر نویسندگان جدا می سازد ، فرم و زبانی است که مندنی پور در نوشته هایش از آن بهره می گیرد .
وی هم اکنون در دانشگاه هاروارد ، بوستون کالج و تافتس به تدریس مشغول است و از اساتید برجسته ادبیات و نویسندگی می باشد .
او مقاله ای در سایت خویش دارد به عنوان پنج تاریخ مهم زندگی من که آن را نقل به مضمون برایتان در این بخش روایت می کنیم
و بخش هایی از آن را نیز با توجه به قوانین موجود در عرصه ی فعالیت های فرهنگی کشور حذف خواهیم کرد .
متاسفانه از این نویسنده ی بزرگ ، زندگی نامه ای در دسترس نیست که بتواند تمام جوانب زندگی اش را بیان کند ،
اما به هر طریق از دل مقالاتی که خود او در بخش زندگی نامه ی سایتش نوشته است ،
مطالبی برایتان فراهم کرده ایم که بتواند کفاف امر کند .
او در پنج تاریخ مهم زندگی اش این چنین می نویسد که :
” اولین تاریخ مهم زندگی من مربوط به روزی می شود که مجبور شدم ، انشای مدرسه ام را خودم بنویسم .
آخر تا آن وقت ها که کلاس سوم و چهارم دبستان بودم ،
انشا نمی نوشتم و تمام انشاهایم را مادرم برایم می نوشت .
اما آن یکبار جوری شده بود که او خانه نبود و من مجبور شدم که خودم انشایم را بنویسم .
موضوع انشا را درست یادم است ، در باب فصل پاییز بود .
من آن موقع انگار به یک باوری رسیدم که برایم آرام کننده بود .
دیدم که خوب می توانم بنویسم و کلمات را کنار هم ردیف کنم و چیزی برای خودم از آب در بیاورم .
من آن روز که برای معلم ام این را می خواندم ، مطمئن بودم که نمره عالی می گیرم
اما معلم با کلی تشر و دعوا به من نمره ی ضعیف داد .
حال ماجرا از چه قرار بود ؟
من گند مزاری را توصیف کرده بودم که در فصل پاییز درو می شد
و این برای همه غیر واقعی بود ولی من آن دنیای خیالی خودم را خیلی دوست داشتم .
اما بعد دومین تاریخ مهم زندگیم مربوط به روزی می شد که در سربازی بودم .
من آن زمان جنگ در جریان بود و مجبور بودم که در سمت افسر وظیفه خدمت کنم .
فرمانده گروهان ما آن موقع ها می ترسید که بیاید توی خط اول جنگ و من جانشین او شده بودم .
عراق و ایران و این جنگ طولانی بعد از سالها برای من تبدیل شد به یک اتفاق بسیار طنازانه . چرا که می دیدم جنگ می آید . می کشد .
بعد هم به ریش همه می خندد و می رود .
سومین تاریخ مهم زندگی اش نیز به گفته او روزی بود که اولین داستانش چاپ شد .
او می گوید که حس خوبی بود . بیست و نه ساله بودم .
روز بعد از چاپ آن را خریدم . مجله معتبری بود . نه شاد بودم و نه غمگین .
اما به صورت آدم ها نگاه می کردم ببینم که کسی آن را خوانده است یا نه .
احساسی داشتم که هنگام دیدن کتاب تازه چاپ شده ام در ویترین کتابفروشی ها تسخیرم می کند .
و هنوز نتوانسته ام آن را بفهمم و بنویسم .
شاید یکی از علت هایی که هنوز هم می نویسم کشف همین باشد .
پنجمین تاریخ مربوط به روزهای آمریکا بود .
روزی که دیگر درک کردم نمی توانم به ایران برگردم. و همین. ” .
شهریار مندنی پور هم اکنون یکی از بزرگان نویسندگی در آمریکا می باشد و مشغول به تدریس در رشته های ادبی می باشد .
آثار شهریار مندنی پور
- س‍ای‍ه‌ه‍ای غار. شیراز: ن‍وی‍د، ۱۳۶۸.
- ه‍ش‍ت‍م‍ی‍ن روز زم‍ی‍ن. ت‍ه‍ران: ن‍ی‍ل‍وف‍ر، ۱۳۷۱.
- م‍وم‍ی‍ا و ع‍س‍ل (مجموعه داستان). ت‍ه‍ران: ن‍ی‍ل‍وف‍ر، ۱۳۷۵. شابک ۹۶۴-۴۴۸-۰۴۰-۶
- راز. با ن‍ق‍اش‍ی پ‍ژم‍ان رح‍ی‍م‍ی‌زاده. ت‍ه‍ران: س‍روش (ان‍ت‍ش‍ارات ص‍دا و س‍ی‍م‍ا)، ۱۳۷۶. شابک ۹۶۴-۴۳۲-۵۴۱-۵
- م‍اه ن‍ی‍م‍روز. ت‍ه‍ران: نشر مرکز، ۱۳۷۶. شابک ۹۶۴-۳۰۵-۱۶۵-X
- دلِ دل‍دادگ‍ی. ت‍ه‍ران: زری‍اب، ۱۳۷۷. شابک ۹۶۴-۶۳۳۹-۳۹-۵
- ش‍رق ب‍ن‍ف‍ش‍ه. ت‍ه‍ران: نشر مرکز، ۱۳۷۷. شابک ۹۶۴-۳۰۵-۴۲۰-۹
- آب‍ی م‍اورای ب‍ح‍ار (ی‍ازده داستان). ت‍ه‍ران: نشر مرکز، ۱۳۸۲. شابک ۹۶۴-۳۰۵-۷۰۵-۴
- ه‍زار و یک سال. ت‍ه‍ران: آف‍ری‍ن‍گ‍ان، ۱۳۸۲. شابک ۹۶۴-۷۶۹۴-۱۲-۱
- کتاب ارواح ش‍ه‍رزاد: س‍ازه‌ه‍ا، ش‍گ‍رده‍ا و ف‍رم‌ه‍ای داستان ن‍و. ت‍ه‍ران: ق‍ق‍ن‍وس، ۱۳۸۳. شابک ۹۶۴-۳۱۱-۴۹۵-۳
مروری بر آثار شهریار مندنی پور
شهریار مندنی پور ، نویسنده ی مشهور ایرانی است که کنون در آمریکا زندگی می کند و استاد دانشگاه هاروارد می باشد .
او یکی از داستان نویسان مدرن و نوگرای ایرانی است که فرم و زبانش بسیار ویژه می باشد .
بخشی از نوشته های او را می خوانیم و از نوشته هایش لذت می بریم :
- من برای گروه خاصی نمی نوشتم . من در آن زمان آمریکا بودم ولی هیچوقت فکر نکردم برای خواننده خارجی می‌نویسم . کتاب دربارهٔ تجربه های من در ایران و ترس های ماست . ما در ایران ترس های زیادی داشتیم .
- وقتی در ایران داستان می‌نویسی ، یعنی داری پیرزنی را می‌کشی ، پیرزن جمهوری اسلامی . داستان نویسی تا وقتی این رژیم باشد جنایت و مکافات دارد .
- دولت همیشه در کار نویسندگان دخالت کرده است . چه زمانی که آن ها را می کشت و چه حالا که در سانسور آن‌ها را می کشد . متأسفانه نویسنده ایرانی چاره‌ای جز درگیر شدن ندارد .
- من سعی می کنم داستان را به فارسی خوب بنویسم ولی این مسئله هم پس ذهنم هست که داستان قابل ترجمه شدن هم باشد .
- وقتی شروع می کنی به نوشتن به فکر مترجم و ناشر نیستی . می خواهی داستان خلق کنی . اگر این کار را خوب و خلاقانه انجام بدهی ، این داستان قابل ترجمه خواهد بود و خواننده خواهد داشت .
- چاپ کردن کتاب مثل راه رفتن روی طناب است .
شاید این مطالب رو هم در حوزه نویسندگی دوست داشته باشید
آموزش نویسندگی
صد رمان برتر جهان
تبلیغ نویسی
نامه عاشقانه
دریافت شابک
انشانویسی
خاطره نویسی
قصه کودکانه
چاپ کتاب
[table id=1 /]
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.