1- نیکولو ماکیاولی کیست ؟

نیکولو ماکیاولی ، نویسنده ، سیاست مدار و فیلسوف ایتالیایی ، به تاریخ 3 می 1469 در فلورانس ایتالیا دیده به جهان گشود .

مروری بر زندگینامه ی نیکولو ماکیاولی به همرا لیست آثاروشرحی برافکار و فعالیت هایش

نیکولو ماکیاولی

نیکولو ماکیاولی ، نویسنده ، سیاست مدار و فیلسوف ایتالیایی ، به تاریخ ۳ می ۱۴۶۹ در فلورانس ایتالیا دیده به جهان گشود .

ماکیاولی در فلورانس و در خانواده ای تقریبا سرمایه دار زاده شد . او سومین فرزند خانواده و اولین پسر وکیلی به نام برناردو ماکیاولی بود .

ماکیاولی در دوره ای تاریخ در ایتالیا به دنیا آمد که می توان گفت که اوضاع اروپا و صد البته جهان در قمر در عقرب ترین حالت ممکن بود .

مسائل زیادی گریبان آن زمان ایتالیا را گرفته بود که همگی بوی خشونت را به این شهر تحمیل کرده بود. نخستین مسئله این بود که تمامی پاپ ها و رهبران دینی ایتالیا در حال یک جنگ داخلی در زمینه ی ترویج دین و صد البته پاسداری از مرزهایی بودند که حال در حال فروپاشی توسط نیروهای جنگی از متحدین مختلف بودند .

زندگینامه نیکولو ماکیاولی

کشورهای فرانسه ، اسپانیا و روم مقدس با یکدیگر بر سر مسائل منطقه ای در نزاع بودند و این مسئله باعث شده بود که ترس به جان تمامی اهالی ایتالیا رخنه کند ، چرا که فرانسه با دیگر کشورها بر سر از بین بردن ایتالیا و نیروهای مذهبی آن متحد شده بود و این شرایط اجتماعی و سیاسی آن زمان محیط زندگی ماکیاولی را تشکیل میداد .

در واقع هر روز خبری می آمد که دولتی با دولت دیگر متحد شده است و فردا خبر می آمد که دولتی که دیروز با یکدیگر متحد شده اند امروز به جنگ با یکدیگر پرداخته اند .

این اتفاقات برای هر کسی با هر طرز فکری اگر اتفاق بیفتد طبیعتا تاثیر گزار است ، اما این میان شخصی در تمامی این اتفاقات حضور داشت و از ان تاثیر می گرفت که از همان دوره ی کودکی یک هوش و استعداد ذاتی در او وجود داشت و قادر به درک مفهوم جنگ و تحلیل سرزمین خواهی و ظلم بود .

بسیاری از منتقدین در باب ماکیاولی این چنین گفته اند که تمامی افکاری که ماکیاولی را تبدیل به یک شخصیت چالش برانگیز در دنیای فلسفه و سیاست کرد ، از دوران کودکی او و تصاویر تعریف شده و یا به تصویر کشیده شده نشات می گیرد .

ماکیاولی نخستین وجه از تحصیلاتش را با یادگیری دستور زبان و خواندن و نوشتن زبان مادری و لاتین شروع کرد .

نیکولو ماکیاولی خیلی تلاش به یادگیری زبان یونانی کرد اما به نظر می رسید که هیچ استعدادی در یادگیری این زبان ندارد ، چرا که تمامی تلاش هایش در یادگیری این زبان با شکست روبرو می شده است و این در حالی بوده است که آن زمان فلورانس مهد یادگیری زبان یونانی و مطالعات یونان بوده است .

در سال ۱۹۲۴ فلورانس تحولات جمهوری خوانه ی بسیاری به خود می بیند .اما در مقابل وی استعداد فراوانی در زبان ایتالیایی داشته و لاتین را نیز به حد اعلا می دانسته است. هر چند که اطلاعات دقیقی در این دوره از او نیست اما شواهدی هست که نشان میدهد که او از نوجوانی متن های بسیار استواری در زبان ایتالیایی می نوشته است و از این رو بسیار ماهر بوده است .

نیکولو ماکیاولی بسیار ساده می نوشت اما زبانش بسیار گیرا بود . بعضی نیز به این ساده نویسی او استناد کرده و گفته اند که او اصلا به مدرسه نرفته و هیچ تحصیل اکادمیکی نداشته است .

اما بعد ماکیاولی در سال ۱۴۹۸ و در ماه ژوئن و روز ۱۵ ماه ، به طور رسمی به خدمت جمهوری فلورانس پیوست و کار سیاسی خود را شروع کرد .

نیکولو ماکیاولی به علت هوش بسیار بالا و همچنین نیروی بسیار توانمندی که در ارتباط عمومی با سطح زندگی مردم عادی داشت ، زود مسیر ترقی را طی کرد و در همان سال نخست توانست نایب رییس دیوان ریاست جمهوری شود و بعد از مدتی که در این منسب ماند ، به سراغ شورای ده نفری آزادی و صلح رفت و یکی از اعضای ده نفره ی این شورا شد .

مسئولیت های این شورا در آن زمان بسیار گسترده بود . از سویی این شورا مسئولیت آموزش های نظامی را بر عهده داشت تا که نیروی ماهر برای جنگ تربیت کند. از سوی دیگر باید مکاتبات و نامه های اداری فلورانس را ترتیب اثر می داد و مسائل مربوط به امنیت را در جمهوری فلورانس به ثمر می رساند و سر و سامان میداد .

نیکولو ماکیاولی با توجه به توانی که در این سمت داشت توانست ۱۴ سال در این سمت دوام بیاورد .

همچنین در طی این مدت وی فعالیت های دیگری از جمله سفرهای دیپلماتیک به دیگر کشورهای اروپایی را نیز بر عهده می گرفت که او را با شرایط فرهنگی و سیاسی اروپا آشنا کرد. اما ماجرای ماکیاولی و نظریه ی ” هدف ، وسیله را توجیه می کند ” ، از مطالعه ی یک سرگذشت نامه توسط ماکیاولی در سال ۱۵۰۲ سرچشمه می گیرد .

ماجرا از این قرار بود که وی در خلال یک ماموریت درون کشوری با سزار بورژیا آشنا می شود و در می یابد که او روش های حکومت داری منحصر بفردی را برای خود دارد . وقتی که بررسی می کند در می یابد که سزار در ۱۶سالگی تبدیل به یک کاردینال شده و زندگی رومانی را رها کرده و حکومتی واحد و متمرکز در مرکز ایتالیا بر هم زده است و ایتالیایی یکپارچه فراهم آورده است .

این مسئله باعث می شود که ماکیاولی به این فکر بیفتد که این چنین حکومتی بر پای کند . اما پیش از آن این تفکر دست مایه ی آن شد تا که بر اساس شیوه ی حکمرانی سزار بورژیا کتاب هایی چون شهریار را بنویسد و در آن از فلسفه ای به نام فلسفه ی ماکیاولیستی که در قالب فلسفه ی شیطانی نیز از آن یاد می شود ، رونمایی کند .

پس از آن ماکیاولی دست به تربیت ارتش ملی ای می زند که خیلی زود جریان سیاسی آن بر بالا دستی ها آشکار می گردد و ماکیاولی از کار بر کنار شده و ارتش نیز از هم می پاشد. ماکیاولی برای تمم عمر گوشه نشینی می کند و شروع به نوشتن رساله هایی می کند که سیاست فکری اش یعنی توجیه وسیله برای رسیدن به هدف را تببین کند. وی در نهایت به تاریخ ۲۱ ژوئن ۱۵۲۷ برای همیشه دیده از جهان فرو می بندد .

آثار نیکولو ماکیاولی

شعر و کمدی
مکاتبات
شهریار
تاریخ فلورانس
هنر جنگ
گفتارهای ماکیاولی
مجموعه آثار ماکیاولی
گفتاری درباره ی پیزا

مروری بر آثار و اندیشه های نیکولو ماکیاولی

ماکیاول یکی از بزرگترین نویسندگان و سیاست مردان تاریخ فلسفه ی جهان است . او امروزه دارای یک مکتب فکری و یک پایگاه اندیشه در بین دانشمندان جهان است. کتاب شهریار ماکیاولی کتابی است که شاید بتوان از آن بعنوان یکی از جنجالی ترین کتاب های تاریخ فلسفه و اندیشه یاد کرد . کتابی که موافقان بسیار دارد و مخالفان بی شمار. کتابی که عده ای آن را در زمره ی کتاب های مقدس به شمار می آورند و عده ای دیگر آن را کتابی شیطانی می خوانند. از این رو باید گفت که ترجیح ما بر این است که خود شما این کتاب را مطالعه کنید و به زیبایی ها و زشتی های آن پی ببرید. ما در ادامه تنها به بخشی از این کتاب رجوع کرده و آن را برای شما روایت می کنیم . مترجم این نسخه از کتاب شهریار خانم نسرین مجیدی می باشند. :

” در میان افرادی که به یاری توانایی‌های خود نه با تکیه بر بخت و اقبال به قدرت رسیده‌اند می‌توان از موسی، کوروش، رامولوس، تسئوس و افرادی مانند ایشان یاد کرد. شاید موسی را نتوان از این گروه به شمار آورد چون او به فرمان خدا عمل می‌کرد، با این وجود او نیز قابل ستایش است، چون صفات نیک وی او را شایسته گفتگو با خدا کرده بود .

اما در مورد کوروش و کسانی‌که پادشاهی‌ها را برپا کردند و رفتار و کردارشان قابل ستایش است بحث می‌کنیم و در می‌یابیم که چندان تفاوتی با موسی آن معلم بزرگوار از جانب خداوند نداشته‌اند .

وقتی در مورد اعمال و زندگی آنان تحقیق می‌کنیم می‌بینیم که از بخت نصیبی جز فرصتی مناسب نداشته‌اند. بخت این افراد ماده اصلی را به آنان بخشید و آنان به آن شکل دادند، بدون فرصت مناسب توانایی‌هایشان هدر می‌رفت و بدون توانایی فرصت را از دست می‌دادند .

بنابراین می‌توان گفت برای اینکه اسرائیلی‌ها از موسی پیروی کنند باید در مصر بندگی می‌کردند و مورد ظلم و ستم واقع می‌شدند و موسی آنان را می‌دید که در جستجوی راه گریزی از ظلم و ستم مصریان می‌باشند .

برای اینکه رومولوس پادشاه روم شود و حکومتی تازه بنا کند باید سرزمین آلبا را ترک می‌کرد و در کودکی و بدو تولد به دست مرگ سپرده می‌شد. لازم بود تا کوروش ایرانیان را مخالف حکومت ماد‌ها ببیند، مادها نیز در طول سال‌های طولانی صلح و آرامش، ملایم و جبون شده بودند و همین دلیلی بر پیروزی کوروش بود .

تسئوس اگر آتنی‌ها را پریشان نیافته بود نمی‌توانست توانایی‌هایشان را بروز دهد. چنین فرصت‌هایی لازم بود تا این بزرگان پیروز شوند و توانایی ویژه آنان بود که توانستند از چنین فرصت‌هایی بهره گیرند و کشور خویش را پیروز گردانند .

چنین مردانی که با دشواری به حکومت و پادشاهی دست می‌یابند و می‌توانند آن را به آسانی حفظ کنند. بخشی از دشواری‌هایی که در کشورهای تازه تاسیس وجود دارد ایجاد قوانین جدیدی است که بتواند امنیت آنان و مملکت را تضمین کند .

باید به خاطر داشته باشیم که کاری دشوارتر، خطرناک‌تر و تردیدآمیزتر از تغییر و تعیین بنیاد و قوانین در کشور تازه تاسیس نمی‌باشد. چرا که تمام کسانی که با قوانین پیشین آشنا می‌باشند با آن به دشمنی بر می‌خیزند. ” .