زندگینامه پیر بومارشه ، نمایشنامه نویس ، پژوهشگر و هنرمند فرانسوی ، به تاریخ ۲۴ ژانویه ی ۱۷۳۲ در پاریس فرانسه دیده به جهان گشود. بومارشه در پاریس زاده شد .

پدرش به شغل ساعت سازی اشتغال داشت و یکی از بهترین ساعت سازان پاریس بود که از ذوق هنری بسیاری نیز بهره مند بود و به پیروی از علاقه و شوری که داشت خانواده اش نیز به موسیقی و هنر علاقه پیدا کردند. . پیر نیز در نوع خود آموزش بسیاری دید و توانست سطح بالایی در آموزش های فرهنگی و هنری ببیند .

پیر بومارشه در نوجوانی به کار پدرش در حوزه ی ساعت سازی روی آورد و با کمک او بعنوان یک استاد کار از رموز کار آگاه شد و توانست در بیست سالگی روش خاصی در ساعت سازی اختراع کند و هنگامی که رقیب معروف وی خواست به ناحق آن را در انحصار خود در آورد ، پیر بومارشه شرحی در دفاع از ابداعش با آکادمی علوم تقدیم کرد که به محکومیت ساعت ساز رقیب انجامید و استعداد او را در به کار بردن نثر سلیس و منطق قوی آشکار ساخت، نامش را بر زبان ها انداخت و موجب شد که به سمت ساعت سازی دربار منصوب شود. بومارشه برای  خانواده سلطنتی ساعت های زیبا ساخت، از جمله برای مارکیز دو پومپادور معشوق لوئی پانزده ساعت در نگین انگشتری کار گذارد .

پیر بومارشه شدیدا به موسیقی نیز اشتیاق قلبی داشت و در تکمیل ساز چنگ (هارپ) کوشید و استاد چنگ دختران لوئی پانزده شد و مجالس موسیقی در دربار تشکیل داد .

مطلب پیشنهادی : نامه عاشقانه

در ۱۷۵۶ با بیوه زیبا و ثروتمند یکی از درباریان ازدواج کرد که پس از یک سال در گذشت و بومارشه نتوانست ثروت او را تصاحب کند. وی با وجود مقامی که داشت، از نظر مالی پیوسته با دشواری روبرو بود، تا آنکه با بانکدار معروف پاری دوورنی آشنا شد و به سبب آنکه نظر شاه را به مدرسه نظامی که او تأسیس کرده بود جلب کرد، مورد حمایتش قرار گرفت، در امور مالی با وی شریک شد و به ثروتی سرشار دست یافت، در های جامعه اشرافی به رویش گشوده شد و با پرداخت پول منشی شاه گشت که در ردیف مقام نجیب زادگی بود .

پیر بومارشه در ۱۷۶۴ به منظور انجام بعضی امور تجاری و همچنین کمک به خواهرش که در زندگی با دشواریهایی روبرو شده بود، به اسپانیا سفر کرد و مورد پذیرائی مقامات عالی قرار گرفت و به محافل سرشناس و دنیای پر تجمل راه یافت و درباره عادات و سنن آن سرزمین مطالعاتی انجام داد که در نمایشنامه هایش از آنها استفاده کرد .

پس از یک سال اقامت در مادرید به پاریس بازگشت و در ۱۷۶۷ نمایشنامه اوژنی را برصحنه آورد، که موضوع آن را از سر گذشت خواهرش اقتباس کرده و بعدها شرح مفصل آن را در خاطرات آورده است. نمایشنامه اوژنی که بومارشه در آن خود را مدافع اخلاق نشان داده بود، پیروزی عظیمی بدست آورد . در ۱۷۷۰ نمایشنامه دیگر بومارشه به نام دو دوست در مرکز نمایش های کمدی فرانسه اجرا شد که توفیقی بدست نیاورد و پس از ده اجرا از برنامه حذف شد .

مطلب پیشنهادی : کلیپ انگیزشی

پس از آن بومارشه گرد نمایشنامه های اخلاقی نگشت و به نوشتن کمدی روی آورد و در این میان از نظر امور مالی و شغلی گرفتار پیشامد تازه ای شد. توضیح آنکه حامی و شریکش در گذشت، در حالی که سهم فراوانی از ارث خود را برای وی باقی گذاشت، اما برادر زاده بانکدار، بومارشه را به اتهام تقلب مورد تعقیب قانونی قرار داد که سالها طول کشید و دادگاه یک بار او را محکوم ساخت و اموالش را ضبط کرد .

پیر بومارشه که پس از پرداخت رشوه فراوان خود را ورشکسته و رسوا دید، چهار بخش خاطرات مبنی بر دفاع خود و شرح محاکمات و اتهامات انتشار داد که شاهکاری بود از استدلال و نیش خند در آن دشمنان خود را به سخره کشیده و از متهم شخصیتی محبوب و پیروزمند ساخت، این اثر بسیار جلب توجه کرد و بسیار با پیروزی های گسترده ای روبرو شد . ولتر در باب او این چنین گفت: «هر گز از نوشته ای آنقدر لذت نبرده بودم که نوشته های بومارشه مرا تحت تاثیر قرار داده است . ” .

او بومارشه را با مولیر برابر دانست. ده هزار نسخه از خاطرات بفروش رفت و کم کم نظرها تغییر کرد و بومارشه در مورد اقبال همه ی مردم گردید و از سوی دیگر نیز مورد حمایت دربار قرار گرفت .خاطرات چهار بخشی بومارشه امروز سند گرانبهائی است که با منطق استادانه و لحنی تند و بی پروا، عمق جامعه زمان را پیش چشم خواننده می گذارد. بومارشه در ۱۷۷۲ اپرایی  نوشت به نام ریش تراش اشبیلیه که موسیقی آن را خود ساخته بود، سپس آن را به صورت کمدی منثور در چهار پرده در آورد که در ۲۳ فوریه ۱۷۷۵ در مرکز نمایش های کمدی فرانسهبر صحنه آمد و با پیروزی درخشانی روبرو گشت .

مطلب پیشنهادی : قانون جذب

در زمان بومارشه کمدی به معنی واقعی بسیار ضعیف و کهنه گشته بود، بومارشه آن را زنده کرد و تازگی غیر قابل انکاری به آن بخشید. با آنکه موضوع ریش تراش اشبیلیه موضوعی ساده است ، به سبب قدرت تخیل و نیروی قلم بومارشه اثری جالب توجه به شمار آمد. کنت آلماویوا نجیب زاده جوان اسپانیائی عاشق روزین دختر زیبایی می شود که به وسیله سرپرست پیرش بارتولو که خیال ازدواج با او را دارد، در خانه زندانی است.

کنت به پیشخدمت سابق خود، فیگارو که به کار آرایشگری پرداخته بر می خورد. فیگارو به ارباب سابق خود قول کمک میدهد و با تیزهوشی و چابکی بسیار بکار می پردازد و بارها با کنت در لباس مبدل به خانه روزین راه می یابد. و پس از اطمینان یافتن از عشق روزین به کنت، به دسیسه های گوناگون و ظریف دست میزند، تا سرانجام به وسیله عاقدی که برای عقد ازدواج بارتولو و روزین به خانه او دعوت شده بود، دختر به ازدواج کنت در می آید .

بارتولو هنگامی از دسیسه آگاه می شود که کار از کار گذشته است. ریش تراش اشبیلیه الهام بخش بسیاری از نویسندگان دیگر گشت و پیوسته تازه و مورد توجه باقی ماند . بومارشه با وجود پیروزی شایان در امور مالی و بدست آوردن ثروت سرشار، هر کز دشواریهای مالی نمایشنامه نویسان را از نظر دور نکرد و در ۱۷۷۷ با زحمت بسیار انجمن نویسندگان را تأسیس کرد تا حقوق این گروه را تأمین کند. در ۱۷۷۷خود را به کار عظیم ادبی انداخت و آن انتشار آثار کامل ولتر بود که گذشته و انتشار آثارش در فرانسه قد غن شده بود، ہومارشه به امید اغماض تامات دولتی در این سرمایه گذاری ادبی قدم نهاد .

نسخه های منتشر نشده آثار لتر را خرید. حروف تازه برای چاپخانه فراهم کرد، کاغذ خرید و سرانجام موفق شد که آثار ولتر را منتشر سازد ، اما از این راه تنها قسمتی از سرمایه خود را بدست آورد. در ۱۷۷۸ بومارشه به نوشتن شاهکار دیگری دست زد و نمایشنامه عروسی فیگارو را نوشت که دنباله ریش تراش اشبیلیه به شمار می آید، اما از نمایش آن جلوگیری شد و شاه آن را « نفرت انگیز و غیر قابل نمایش » خواند .

بومارشه از آن پس به طور خصوصی این نمایشنامه را به دوستان عرضه کرد و در خانه یکی از رجال به نمایش گذارد، یکی از اعضای آکادمی فرانسه پس از دیدن نمایش آن را «عالی» وصف کرد. این پیروزی نظر شاه را نیز تغییر داد و عروسی فیگارو در پنج پرده در ۱۷۸۴ اولین بار در مرکز نمایش های کمدی فرانسه بر صحنه آمد که با پیروزی عجیبی روبرو شد و بر شهرت و ثروت بومارشه افزود .

تنها در ۱۷۸۴ شصت و هفت بار به اجرا در آمد و هرگز از اعتبارش کاسته نشد. بومارشه در ۱۷۸۵ این نمایشنامه را با دیباچه ای طولانی به چاپ رساند. در ۱۷۹۲ نمایشنامه منثور مادر مقصر در پنج پرده بر صحنه آمد که آخرین بخش از اثر سه بخشی بومارشه (ریش تراش اشبیلیه – عروسی فیگارو – مادر مقصر) است .

نویسنده قصد داشت که چهارمین را نیز به نام عروسی لئون بر آن بیفزاید که مرگش فرا رسید و به این هدف دست نیافت . نمایشنامه مادر مقصر توفیق بسیار یافت و تا ۱۸۵۰ در فهرست نمایشنامه های کمدی فرانسه باقی ماند . بومارشه در زمان انقلاب چندین بار به علل سیاسی و تجاری و مناقشه های مالی به زندان افتاد و به هلند و لندن سفر کرد. سرانجام در ۱۷۹۶ به پاریس باز گشت و خاطراتی مبنی بر تایید کارهای خود منتشر کرد به عنوان شش دوره زندگانی که چندان جلب توجه نکرد و سنت بوو منتقد معروف در باره آن نوشت : « بومارشه دیگر ملال انگیز شده است.» در هجدهم ماه مه ۱۷۹۹ بومارشه را در بسترش مرده یافتند .

او به علت سکته قلبی در گذشته بود. بومارشه شخصیتی فعال و ذهنی تابناک داشت . درباره همه امور اندیشه های تازه عرضه می کرد و از بیشتر هنرها بهره مند بود. خاطرات او نیز تحسین عموم را برانگیخت که در نوع خود بینظیر بود و وی را در رده ی  نویسنده گان طراز اول قرار داد. بومارشه خود گفته است که ادبیات برایش تفنن به شمار می آمده، اما دستنویس اثارش ثابت می کند که وی بی بینهایت دقیق بوده و در نوشته هایش تیز هوشی و زیرکی بسیار بکار می برده است. وی به تاریخ ۱۸ می ۱۷۹۹ جهان را برای همیشه وداع گفت .

آثار پیر بومارشه

• تریلوژی فیگارو
• سلمانی سویل / آرایشگاه شهر سویل
• عروسی فیگارو
• مادر گناهکار
• دو رفیق
• بازرگانان لیون

شاید این مطالب رو هم در حوزه نویسندگی دوست داشته باشید

آموزش نویسندگی
صد رمان برتر جهان
تبلیغ نویسی
نامه عاشقانه
دریافت شابک
انشانویسی
خاطره نویسی
قصه کودکانه
چاپ کتاب